Ondertussen zuig ik even het zaagsel weg en als hij terugkomt zegt hij: “Dat had ik wel voor u willen doen hoor.” “Nog even, dan kan ik wel bij jullie werken voor hand-en-spandiensten,” antwoord ik. “Dat is prima, dan kom ik u morgenvroeg om halfacht halen, ook brood meenemen en wat te drinken, op de zaak krijg je wel koffie. Wel de wekker zetten, anders wordt het niks.” Ik vertel hem over onze lange schooldagen en de avondvergaderingen en zeg: “We zijn blij dat we niet meer ’s ochtend om 6 uur bij nacht en ontij uit de veren moeten.”
We praten nog over de vervanging van de keukenkastjes en als het mag wil hij wel één deurtje mee naar huis nemen, omdat hij thuis exact dezelfde keuken heeft en er een deurtje kapot is. Natuurlijk mag dat en ben ik blij dat het materiaal hergebruikt wordt. “Maar ik kom zelf de kastjes niet plaatsen, daar komen mijn collega’s voor, ik ben voor de apparatuur.”
“Hoe weten we dan dat je het juiste deurtje krijgt?” is mijn vraag. “Dat los ik op met een plakker aan de binnenkant van het deurtje,” en plakt er vervolgens een sticker op met de tekst: ‘Bewaren voor Mikel a.u.b.’, probleem opgelost. Hij werkt gestaag door en als de klus geklaard is, kun je bijna niet meer zien dat hij geweest is. Na uitvoerige uitleg over het apparaat gaat hij en zegt: “Nou, tot morgen dan, half acht!”
Ik was zijn grapje alweer vergeten, maar hij niet en even kijk ik verbouwereerd en zie een brede smile op zijn gezicht, hij had me dus te pakken. Hij loopt met mijn man naar buiten, die nog een fraaie folder krijgt over een waterontharder die je apparaten kalkvrij houdt. Ik ga beginnen met het inpakken van de laatjes en de pannen. Nu is het wachten op het telefoontje wanneer zijn collega’s tijd hebben voor het plaatsen van de nieuwe frontjes. Ik zal me niet meer aanbieden als jongste bediende bij de volgende klus. Ik weet ook niet of ze een gepensioneerd grensgevalletje als ik nog aannemen, bovendien denk ik dat de lange werkdagen me vies zouden tegenvallen. De volgende morgen kijk ik met slaperige ogen op mijn wekker, half acht is erop te lezen en draai me met een glimlach nog even om.